Wczoraj kupowałem łopatkę na pieczyste, a oczy mnie poniosły na wątróbkę, w głowie zaszumiało i dalej poszło gładko: wątróbka, boczek surowy i podgardle, wiadomo będzie pasztet.
Już kilkakrotnie udało mi się upiec niezły pasztet (lubię bawić się grą słów).
Kolejna moja bolączka to, to ze nie trzymam się ściśle przepisów, jadę raczej na oko i cały czas próbuje. Więc włoszczyzna do gara z pokrojonym mięsem, pieprz , ziele i listek,( uwaga: przyprawy dodaję po zdjęciu szumowiny), nieopacznie posoliłem wodę w której to gotowałem. Po wyjęciu i ostudzeniu przemieliłem z kilkoma namoczonymi bułkami. Dodałem czosnek , mieszając i próbując dodawałem sól, gałkę i pieprz. Jak już miało wymagany smak dodałem pięć rozbełtanych jaj. Na koniec wlałem trzy szklanki rosołu z gotowania mięsa. A woda była osolona!
Piekarnik mam taki lipny, stary gazowy z lat 80-tych, muszę cały czas regulować temperaturę, no to do środka - 180 C°\90min. O czasie wyjmuję i oczywiście nic mnie nie powstrzyma od ukrojenia….. o żesz ty….. przesolone!!!!!!!!!!!
Jak to dobrze ze jak przez noc wystygł i odpoczął to się wszystko unormowało i dzisiaj jest super.
Zdaję sobie sprawę że w dobrze zmielonym i przyprawionym pasztecie można wszystko ukryć słabsze jakościowo albo wręcz nieświeże mięso. Można Go wypełnić jakąś masą, żeby nie mięsem, mamy w tym doświadczenie, prawda? Ja jednak bardzo lubię pasztet i jak mi się gdziekolwiek trafi to próbuję, ale podchodzę do tego z wielką ostrożnością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz